I
- Bueno Ethan, ¿nos vas a contar lo de Laura o no? – pregunta Sean de repente.
- ¿Qué Laura?
- No te hagas el tonto. – suelta Liam – Lo sabemos.
- Así que ya estás cantando. – sentencia Sean.
Dev sonríe en silencio. Intuyo que no tengo ayuda esta vez. La careta de ingenuo desorientado no me está sirviendo mucho, así que opto por la mueca de tipo duro.
- ¿A vosotros qué coño os importa?
- Bueno, - responde Sean con una sonrisa pícara – tú pon nota. Sólo para saber si vale la pena tirársela o no.
Segundo intento fallido. No puedo rebatir nada porque yo hubiera preguntado lo mismo y estaría insistiendo como un poseso para conseguir la opinión sobre una chica con unos atributos que interesan a medio campus.
- Un seis. – contesto. Y miro hacia la puerta con desinterés.
- ¿Un seis? ¡¿Sobre diez?! – Liam se ha abalanzado sobre la mesa, y me mira, incrédulo, con ojos como platos.
- No pienso hablar más. – digo, y bebo otro sorbo de cerveza, evitando tener que contar lo del asiento trasero del coche y los mordiscos de la tal Laura.
Sadie entra a Jackie’s, roba una silla de otra mesa, pide una cerveza con una mirada a la barra y se sienta entre Dev y Sean. Se hace el silencio sepulcral durante unos segundos, pero nos damos cuenta de que eh, es Sadie, ¿por qué os calláis de repente? ¿Qué decías de follar, Sean? Y la conversación que surge casi sin querer sobre las tetas de Laura es muy amena. Sobre todo porque después enlaza con la del culo de Juliet, en la existencia del cual aún no había reparado.
4 comentaris:
uooo mola mola!!! i és molt diferent de les meves paranoies! xDDD
més més més ^^
Queremos maaaaaaaaaaaaaaaaas!!!
suscribíos por 92 € al año (?)
¿y de regalo una guitarra?
Publica un comentari a l'entrada